Nekrui bij jonge hennen

Veel kippenliefhebbers kijken uit naar de dag dat hun jonge dieren het eerste ei leggen. Dat is de bekroning van het geduldig opfokken en volwassen krijgen van de dieren. Het begin van de leg heeft natuurlijk veel te maken met het ogenblik waarop de kuikens werden geboren en de voeding die de dieren krijgen/kregen.

Daarom zullen de fokkers die deelnemen aan tentoonstellingen ervoor zorgen hun dieren zo lang mogelijk van de leg te houden omdat de conditie van de hennen op zijn best is vlak voor het eerste ei wordt gelegd.

De bedoelingen van tentoonstellers enerzijds en de pure liefhebber anderzijds zijn dus niet dezelfde. Eens de dieren aan de leg zijn gekomen, is het probleem om ze aan de leg te houden. Het is niet prettig als jonge hennen, na hun eerste 20 à 30 eieren, stoppen met leggen en in de rui vallen. Meestal beperkt dit zich dan in het wisselen van veren in de nek. Vandaar ook de naam “nekrui“.

Komen daar ook nog eens extra stressfactoren bij zoals een koudeperiode, het verplaatsen van de dieren naar een ander hok,  onrust in de toom, verandering  van voer, worminfecties of ziekten en dan kan de rui over het hele lichaam inzetten. Dan moeten wij zeker een paar maanden op eieren wachten want zolang de rui niet volledig gedaan is, zullen de dieren  de leg niet hervatten.

De nekrui is meestal een gevolg van te vroege legrijpheid.

Dieren die op een leeftijd van 4 à 4,5 maand al beginnen te leggen, krijgen een terugslag want hun lichaam is nog niet volgroeid. Er wordt teveel van gevraagd. In het begin kan dat lichaam dat nog wel aan maar op de duur is dat niet meer mogelijk. Het gevolg is dat ze dan in de nekrui komen.

De nekrui is zeker geen ziekte. Men kan zeggen dat de fokker verzuimd heeft ervoor te zorgen dat de jonge hennen pas beginnen te leggen als het lichaam volledig volgroeid is.

De legrijpheid ofwel de tijd tussen uitkomen van de kuikens en het eerste ei, is per ras verschillend.

Een brakel zal in normale omstandigheden na 150 dagen legrijp zijn, terwijl zwaardere rassen pas na ± 180 dagen hun eerste ei  leggen. De hennen leggen dan eieren van een aanneembare grootte en dit zal langzaan evolueren naar een normaal gewicht.

Als hennen te vroeg aan de leg beginnen, zullen de eieren ook bijzonder klein zijn.

Dit is logisch, want de hennen zijn zelf nog te licht van gewicht. Als de nekrui is ingetreden moeten wij ervoor zorgen de dieren weer zo snel mogelijk in conditie te krijgen. Hiervoor moeten we aan “lichtmanagement“ doen.  Als het daglicht niet meer dan 12 uren  bedraagt, zullen wij moeten bijlichten tot 14 à 16 uur.

Eveneens moeten de hokomstandigheden optimaal zijn. Dat wil zeggen dat ze groot genoeg moeten zijn met voldoende frisse lucht en droog en niet te bevuild strooisel.

Vooral via het voer moeten de dieren weer in conditie gebracht worden. Het eiwitgehalte mag iets opgevoerd worden.

Met het mengen van wat gesneden vers groenvoer zou men de natuurlijke vitamineopname  nog kunnen stimuleren.

Ook kan men mineralen volgens gebruiksaanwijzing bij mengen. Volgens deze methode zijn de dieren na 4 à 5 weken weer aan de leg hoewel dit rasgebonden is.

Het beste is natuurlijk om dit alles niet hoeven te doen en de dieren zo op te fokken dat de nekrui niet intreedt.                                                                  

Blijft u graag op de hoogte van al onze tips en adviezen voor kippen? Schrijf u onderaan deze pagina in op de nieuwsbrief.